ادعای جریان داری علمی و توسعه ای با کدام شرط و قید؟!
از جمله مشکلات حاد در کشور ما، بحث تاریخ اندیشه است. تاریخ اندیشه ورزی عمومی در ایران شاید با ارفاق به ۶۰ سال برسد (کمتر از پاکستان). جایی که تفکر و علم جاری نباشد، دین به سمت نگاه سنتی میرود و تربیت هم در رعایت حداکثری خود به رعایت آداب اجتماعی تقلیل مییابد. مشروعیت مدیریت اجرایی هم میشود، در مسند قدرت بودن. آقای مخبر در خصوص سرعت علم در ایران یا تعارف مدیریتی کرده و یا غلو نموده است. آقای مخبر میدانند که ۱۹ نوع سهمیه در کنکور با قبولی ۶۰ درصدی از سهمیهها یعنی نابودی همزمان نظامات آموزش عالی، اشتغال و خدمت رسانی حرفهای و در نهایت نابودی استعداد پروری. با این فرمان میخواهیم جریان داری علمی دنیا و جریان سازی توسعهای و تمدنی را راهبری کنیم؟
کد خبر: ۳۸۲۰۳۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۵/۱۶